donderdag 14 augustus 2014

Is elke euro er 1?

Als je schulden hebt of in de geldproblemen zit, dan is elke euro er 1. Elke euro die je niet uitgeeft kun je aflossen en des te sneller ben je uit de problemen.

Veel bespaarders zijn begonnen met besparen omdat het moest. Of je nou schulden had of niet, het was nodig om flink te bezuinigen en gelukkig deed je dat ook, anders waren de problemen waarschijnlijk alleen maar groter geworden.

Na een bepaalde tijd bespaar je omdat je het gewend bent, omdat het goed bevalt of omdat je het leuk bent gaan vinden (of niks meer snapt van het consumeren)
En daar zit bij mij soms een beetje het probleem, ik heb er al eerder over geblogd, wanneer ga je te ver? Waarom is het zo lastig om veel geld uit te geven aan bijvoorbeeld een mooi cadeau voor jezelf of aan het onderhoud van de auto of het huis? Terwijl de spaarrekening goed gevuld is!

Met het saldo van onze spaarrekening kunnen wij;
* Een gloednieuwe ruime auto kopen
* Een paar maanden op vakantie gaan
* Een nieuwe badkamer of keuken kopen
* Elke week uit eten gaan
* Een studie gaan volgen
* Nog heel wat kinderen onderhouden (haha)
En dit lijstje kan nog veel langer zijn.

We hebben de behoefte niet. En dat komt enerzijds omdat het dan wel zuur zou zijn dat het spaargeld dan helemaal op is (ik kan het me niet eens voorstellen!!!) en aan de andere kant komt het volgens mij gewoon doordat we gelukkig zijn. We hoeven niet altijd mee te doen met "nieuw" en "groter"

Het klinkt zo krom, ik ben blij met een geld terug actie, terwijl we heel veel geld op de spaarrekening hebben en dat product duizenden keren voor de volle mep zouden kunnen kopen… hoe gek is dat eigenlijk? Soms geven we geld makkelijker uit, maar meestal is elke euro er echt 1, elke euro die we niet uitgeven gaat naar de spaarrekening, en daar worden we blij van. Besparen is eigenlijk maar een vreemde hobby ;)

Herken jij je in mijn/ons verhaal?

10 opmerkingen:

  1. Helemaal! Voor mij is consumeren hetzelfde als suiker eten, als je er eenmaal aan begint ga je los en daarom begin ik niet meer aan suiker en consumeer ik ook alleen als het nodig is.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Jaa! Ook ik consuminder nu alleen nog maar omdat het verstandig is (aflossen van ons huis, dat al lang niet meer onder water staat overigens) en omdat ik het niet meer kan... zomaar geld uitgeven aan iets wat ook goedkoper kan. Al geniet ik er wel van, dat als we bijv. eens gaan kaas fondue, dat ik dan ook extra veel groentes op tafel kan zetten (vaak toch uit de vriezer..) en zelfs als extra extra nog een luxe toetje kunnen nemen (al schuiven we dat dan vaak weer op naar de volgende dag, omdat we al genoeg hebben genoten) Tja.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik heb precies hetzelfde! Ook ik heb een best wel goed gevulde bankrekening. Resultaat van jaren redelijk verdienen en geen gekke dingen doen (maar wel leuk leven). Nu ik momenteel een uitkering heb waarbij ik toch op de centjes moet letten, betrap ik mezelf er regelmatig op dat ik ontzettend zit te knijpen. Ik móet van mezelf rondkomen met wat er binnenkomt. Lukt dat niet dan gaat het mes er in. Op dit moment wil ik absoluut niet leven van mijn bankrekening. Dit heeft echter ook te maken met het feit dat ik een enorme control-freak ben. Die bankrekening is mijn zekerheid. En met elk dubbeltje dat er af gaat vermindert voor mijn gevoel die zekerheid. En daarmee overdrijf ik denk ik wel een beetje. Mocht het tij weer keren, dan denk ik echter ook dat ik altijd een beetje een consuminderaar zal blijven, want op zich bevalt het me eigenlijk prima.
    Lilian

    BeantwoordenVerwijderen
  4. hier precies hetzelfde! we hebben een flijnk bedrag op de spaarrekening (en geen hypotheek om het in te storten) maar we willen wel graag kopen dus proberen we te sparen. merk wel dat we makkelijker uit gaan geven, zolang de spaarrekening niet slinkt zegmaar. zolang die blijft groeien, geven we nog makkelijk uit. maar ja we werken beide en besparen op vaste lasten enz, dus er blijft over. dus het kan... maar echt uitgeven en dan dus de spaarrekening zien slinken.. nee dat wil ik ook niet ! kan me daar ook niets meer bij voorstellen!!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. best wel herkenbaar, ik heb een laag inkomen ,maar presteerde het toch om een subtantiele buffer op te bouwen, nu ging mijn dochter begin dit jaar op zichzelf wonen en omdat zij geen geld had , heb ik toch een aantal dingen die ze zich niet kon veroorloven gefinancieerd , sommige nieuw en sommige 2e hands en ik heb nog steeds een flink bedrag op mijn spaarrekening staan, en toch baal ik van het bedrag wat er af gegaan is.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik heb ook het gevoel dat als ik eenmaal ga uitgeven van die spaarrekening, het zo op is... Als een sluisdeur die je openzet of zo. Alleen door net te doen alsof ik dat geld niet heb, kan ik het laten groeien. Soort psychologisch dingetje dus. Julia

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik herken het wel. Geen huis onder water gelukkig maar zie wel de noodzaak van extra aflossen in en dat doen we dus ook. Elke euro die we uitgeven aan niet echt nodig gaat niet naar de hypotheek en eigenlijk wil je dat niet meer. Als je eenmaal met het virus besmet bent voelt het gewoon goed om ermee door te gaan. We hebben een goede buffer maar daar blijf ik ook graag vanaf. Inderdaad het gevoel als je die sluis los zet dat het dan te hard gaat. En ach wat moeten we met al die onnodige ballast, het went snel.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Toen wij slechts 400euro op de bank hadden als buffer gaven we makkelijker uit dan vergeleken met nu met een 30voud van dat bedrag, scrooge achtige trek eigenlijk

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ik had een paar duizend euro klaar staan op de hypotheekspaarrekening toen zoon met pdd-nos een huis kreeg aangeboden. Omdat zijn wajong nog niet rond was en hij weinig spaargeld had, hebben wij hem geholpen. Hoewel ik het graag deed, baal ik toch dat er op onze rekening daarna nog slechts 18 euro stond. Natuurlijk hadden we nog wel ons "gewone" spaargeld, maar dit was echt even slikken.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Erg herkenbaar.
    Moet er wel bij zeggen dat onze spaarrekening aardig geslonken is na een verbouwing en de uitbreiding van onze achtertuin.
    Maar als we niet "zuinig" hadden geleefd hadden we dat nooit kunnen betalen.dus aan de ene kant best trots dat we het allemaal zelf kunnen bekostigen.aan de andere kant doet het ook wel een beetje zeer als je de spaarrekening in rap tempo ziet slinken.

    BeantwoordenVerwijderen