donderdag 13 juni 2013

Bedankt!

Ik wil iedereen heel erg bedanken voor de lieve reacties! hartverwarmend hoe jullie, mensen die ik eigenlijk niet echt ken ;-) meeleven, tips geven of gewoon een lief berichtje achterlaten.

Er was 1 anoniem (kan ook niet anders natuurlijk) die zich eigenlijk afvroeg wat het probleem nou was... eigenlijk zou ik niet eens de moeite moeten nemen om hierop te reageren, maar ik doe het nu even toch; Uiteraard is er niet ineens een groot financieel probleem, we hebben onze financiële situatie goed geregeld en hebben spaargeld. Toch blijft het nieuws schrikken. Ik dacht ook altijd; er is toch nog ww? Niet wetende dat , hoewel mijn vriend onder modaal verdiend we er dan zo'n €700,- per maand op achteruit gaan. Ik verdien zelf inderdaad ook nog, maar niet veel.. denk aan een paar honderd euro, dat is helaas niet genoeg om rond te komen.

Dus, hoewel er inderdaad niet zomaar ineens een groot probleem is, waren wij wel heel erg geschrokken, en ik blog ook over mijn gevoel. Als iemand het misschien zeurderig vind, dan hoef je het niet te lezen!

Nu verder met belangrijkere dingen; We hebben dankzij de tips contact opgenomen met het UWV en we weten nu wat ons te doen staat als het faillissement is uitgesproken. Ik schrok eerlijk gezegd hoeveel van jullie ook zoiets soortgelijks hebben meegemaakt! Vreselijk gewoon... de onzekerheid, de stress, de onrust en de klap die je relatie oploopt in zo'n moeilijke tijd, ik wens het niemand toe en iedereen die wel nog in zo'n situatie zit wil ik bijdeze sterkte wensen.

Wij zijn inmiddels bekomen van de schrik, vriend gaat gewoon naar zijn werk, maar er is nog steeds geen nieuws of zekerheid, helaas! Wel hebben we een beetje goed nieuws, hij heeft op korte termijn al een sollicitatie gesprek bij een andere werkgever, zo goed van hem! spannend en we wachten af.

Nogmaals, iedereen bedankt voor de lieve woorden, het deed ons heel erg goed om ze te lezen!

7 opmerkingen:

  1. Ik begrijp je angst heel goed, ik had het ook
    wij zijn 600 euro naar beneden gegaan en dat is heel moelijk.
    Ik wens jullie het allerbeste toe.
    Ik hoop dat je man die nieuwe baan krijgt.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik hoop van harte dat je vriend succes heeft. Ik solliciteer al 11 maanden, vruchteloos. Ben 50 jaar en het schijnt zo te zijn dat naarmate je langer werkzoekend bent, je steeds minder kans maakt. Maar jouw vriend is jonger en tot nu toe nog niet zonder werk, dus wellicht heeft hij meer succes. Gelukkig is hier nog een inkomen van mijn vriend, maar ook daar rommelt het wel (bankwezen)>

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Al was ik geen anomiem maar Peter dan weet ik ook niet wie spaarmoeder is.

    Maar even de vergelijk wat jouw vriend er op achteruitgaat en jouw inkomen dat hebben wij momenteel al een tijdje dus het kan nog erger :(

    Oh ja 4 kinderen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bedoel samen besparen i.p.v. spaarmoeder.

      Verwijderen
  4. Gelukkig zijn jullie wat bekomen van de eerste schrik. Wat goed dat er al een sollicitatie gesprek aankomt! Misschien valt het allemaal toch nog mee!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Mijn man kreeg vorig jaar te horen dat zijn baan zou worden wegbezuinigd en dat was heel erg schrikken. Ook al had mijn man het niet meer zo naar zijn zin op het werk, zoiets verwacht je niet.
    Hij is meteen gaan solliciteren en ruim een halfjaar later had hij een andere baan die nu al omgezet is naar een vaste baan. Het kan dus wel in deze tijd. We beseffen dat we veel geluk gehad hebben. Het volgende spannende is dat we vanwege deze baan moeten verhuizen omdat de afstand huis/werk te groot is. Toch voelt die stress niet zo groot als in de periode dat mijn man werkzoekend was.

    Nogmaals heel veel sterkte, succes voor je man en wees maar lief voor elkaar.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Vervelende anonieme reactie! Trek je er niets van aan. Natuurlijk is het niet niks wanneer je je baan verliest!

    BeantwoordenVerwijderen