dinsdag 27 januari 2015

De crisis....

De laatste tijd lees ik dat de crisis steeds minder wordt en de economie weer steeds beter gaat. Nou heb ik al vaker verteld dat ik nogal mijn vraagtekens heb bij verschillende nieuwsberichten, aangezien ze soms met de week lijken te veranderen.

Zo rond eind 2007, begin 2008 begon deze economische crisis. Wij hebben er zelf jarenlang niks van gemerkt. We kochten een woning in 2010, die toen inmiddels wel gezakt was in prijs, maar we hadden beiden werk en leefden gewoon door zoals gewoonlijk. We begonnen met consuminderen en besparen toen ik voor mijzelf begon en dat konden we allemaal makkelijk opvangen. Maar toen man zijn baan in 2013 kwijt raakte, was het toch even slikken.... We hadden nooit verwacht dat het bedrijf failliet zou gaan, maar dat gebeurde toch en het was snel voorbij.

Man vond heel snel weer werk, maar sindsdien is de zekerheid wel weg. Continu halfjaar contracten, inmiddels alweer een werkgever verder en dat lijkt ook wel een beetje de trend te zijn op werkgebied.  Het lijkt nog maar heel weinig voor te komen dan je als werknemer 20 jaar bij dezelfde werkgever werkt... jobhoppen is in, maar ook onzeker.

Sinds ik regelmatig lees dat het beter gaat met de economie, let ik goed op of wij daar ook al iets van merken, maar eerlijk gezegd gebeurd dat nog niet. Er worden nog steeds mensen om ons heen ontslagen, er wordt nog steeds heel veel bezuinigd en ik heb het idee dat het nog heel lang gaat duren voordat de economie wel weer een beetje aantrekt. Door te besparen helpen wij ook niet echt om de economie te stimuleren, maar daar kan ik dan weer geen seconde van wakker liggen, onze eigen financiële situatie vind ik een stuk belangrijker dan "de economie" Die straks weer "moet" groeien totdat alles weer eens in elkaar stort.

Merk jij zelf al dat de economie weer wat aantrekt? Zie je meer vacatures of juist nog steeds minder?

Like Samen Besparen op facebook! *klik*

9 opmerkingen:

  1. Ik merk het ook nog niet. Een zoon die net afgestudeerd is moet zich suf solliciteren. Mijn man werkt in de zorg en heeft ook met heel veel bezuinigingen te maken.
    We hadden wel heel snel ons huis verkocht, maar daar vroegen we dan ook een heel lage vraagprijs voor omdat we er snel vanaf wilden. Dat kon omdat we er al heel lang woonden en we er sowieso winst op maakten.
    Gelukkig heeft mijn man een vaste baan en dat voelt nu als speciaal. Net alsof er nauwelijks meer vaste contracten aangeboden worden.
    Financieel hebben we het goed. Al merken we dat alles flink duur aan het worden is en de lasten alleen maar verhoogd worden, we kunnen ons goed redden.
    Spannend met jouw man. Geeft toch onrustig gevoel. Was ook zo toen mijn man aan het solliciteren was. Hij heeft nog een vaste baan gekregen een paar jaar geleden. Achteraf gezien hebben wij daar echt veel mazzel mee gehad.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik merk het eerlijk gezegd ook nog niet echt.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik heb dat idee ook nog niet echt, maar ik denk ook dat je als consument pas de allerlaatste bent die het merkt.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Op het werk merken wij het wel. Na enkele jaren met ontslagrondes hebben we nu weer meer klanten die (en ook de bestaande klanten) weer meer willen uitgeven. Inmiddels zijn er ook alweer aardig wat mensen aangenomen.
    Prive merk ik er nog niet zoveel van.
    Ingrid

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ook ik merk het niet. Integendeel. Moet je hier eens door de stad lopen... al die lege winkelpanden... Bij grote bedrijven worden nog steeds veel mensen ontslagen, maar het schijnt dat de huizenmarkt weer aantrekt... Dus we houden maar moed!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik merk er weinig van. Mijn vader en zus zitten nog steeds ongewenst zonder werk. Pas als die weer aan de slag zijn geloof ik het ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Het zal echt niet meer zo worden als voor de crisis. De consumptie van landen en huishoudens was compleet op hol geslagen met geleend geld. Ik denk dat we er aan zullen moeten wennen dat het allemaal een beetje minder blijft. Maar dertig jaar geleden hadden we het toch ook niet slecht?

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Hier in de buurt ook vooral veel lege winkelpanden. M'n zoons en schoondochters hebben gelukkig allemaal werk. Zelf heb ik bij het bedrijf waar ik werkte, de laatste ca 10 jaar eigenlijk continu reorganisaties meegemaakt, en zijn er meer dan 3000 mensen afgevloeid.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wij hebben ook een eigen zaak en dat is soms best spannend, erg veel opbouwen kunnen we nog niet. Maar een echte vaste baan wat zegt dat nog?

    BeantwoordenVerwijderen