donderdag 3 juli 2014

Naar het ziekenhuis….

Afgelopen week las ik op een nieuwssite een bericht over een onderzoek, steeds meer mensen gaan na een verwijzing van de huisarts niet naar het ziekenhuis of laten geen vervolgonderzoek doen, terwijl de huisarts dit wel nodig vindt. Dit komt door het eigen risico van €350,-

Ik kan me daar persoonlijk wel iets bij voorstellen. Als je elke maand al krap rondkomt, dan kun je de klachten misschien nog beter even aankijken… met een simpel onderzoek ben je momenteel al snel tientallen euro's verder, en veel mensen kunnen dat gewoon niet betalen!

Als je voor een hoger eigen risico kiest, dan heb je dit bedrag vaak achter de hand, maar bijvoorbeeld voor mensen in de bijstand is €350,- veel geld, en dat hebben ze dan vaak niet liggen.

Wij brengen vandaag ook een bezoekje aan het ziekenhuis. Man heeft al jaren een liesbreuk en er ligt al maanden een verwijsbrief van de huisarts. De reden waarom hij nog niet is gegaan, is angst. Hij heeft nog nooit iets gehad en is ontzettend bang voor een operatie. Vandaag gaan we gelukkig alleen even laten kijken en bespreken of er een operatie nodig is, maar hij is nu al op van de zenuwen.

Aangezien hij al langer met deze klacht rondliep, hebben we hier met de ziektekostenverzekering rekening mee gehouden. De afgelopen jaren hadden we allebei het hoogst mogelijk eigen risico, maar dit jaar hebben we het minimale aangehouden voor hem. Ik heb zelf nog wel het hoogste eigen risico, dat scheelt veel geld, maar het blijft natuurlijk een risico en we hebben dat geld gewoon achter de hand mocht het nodig zijn, dat is onze luxe.

Ik hoop dat het vandaag een beetje meevalt voor man en hij wellicht snel geholpen wordt. Dan is het maar snel achter de rug… en de factuur betalen we dan ook heel snel, dan doet het minder pijn ;)

Ga jij vaak naar een zorgverlener? En hou je rekening met de eigen kosten?

9 opmerkingen:

  1. Mijn schoonvader heeft ruim 30! Jaar met een liesbreuk rond gelopen. Hij is dit jaar geopereerd aan de ontzettend grote breuk. En is er heel erg blij mee, de aangepaste stoel kon weer uit de auto, morfine werd weer afgebouwd. Hij had pijn klachten maar de artsen wisten niet waar het vandaan kwam. Gr blogaanmnbeen

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Als ik ziek ben, dan ga ik gewoon naar het ziekenhuis als het nodig is.... Ik bespaar niet op mijn gezondheid, dan maar liever op andere dingen besparen!!

    Maar ik snap het wel. Als je het niet hebt, dan heb je het niet...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Als 't echt nodig is, dan ga ik natuurlijk. Maar ik zet sowieso vaker vraagtekens bij doorverwijzingen. De vraag stel ik dan natuurlijk bij de huisarts zelf en vraag of hij/zij het verantwoord vind het wat af te wachten. Ik ben überhaupt bijna nooit bij de huisarts te vinden. Geduld en een poosje iets aankijken kan vaak prima. Ben je bang voor erger of is er sprake van niet weg te redeneren klachten, dan ga je!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hopelijk vindt je man de moed om iets aan de liesbreuk te laten doen. Ja, het is best eng, maar het valt hem uiteindelijk waarschijnlijk reuze mee.

    Als het nog kan: schrijf vragen op een briefje en neem dat mee. Dan vergeet je niet een belangrijke vraag te stellen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Tip voor je man: laat hem duidelijk vertellen dat hij bang is voor een operatie, dan krijgt hij een gesprek met de anesthesist, die met hem kan bespreken wat er gaat gebeuren en hoe ze hem kunnen helpen. Er is veel mogelijk. Zelf ben ik heel bang om wakker te worden tijdens een operatie en ik krijg altijd extra eeg plakkers op mijn hoofd om te monitoren of ik wel in slaap ben. Met die extra geruststelling durf ik het net aan.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik begrijp de angst van je man. Ook ik was vreselijk zenuwachtig voor de operatie, nu twee weken geleden. Ik heb dat kenbaar gemaakt en daar ging het ziekenhuis personeel zo goed mee om, daar ben ik ze echt dankbaar voor. Ze proberen je echt op je gemak te laten voelen.
    En ik ga zeker naar de zorgverlener als ik iets mankeer, daar vind ik mijn lichaam te belangrijk voor. Al heb ik ook zeker begrip en medeleven voor mensen die uit angst het eigen risico niet te kunnen betalen, niet gaan.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. wij hoeven ook niet vaak naar het ziekenhuis oid, dus ook wij hebben sinds dit jaar het maximale eigen risico gekozen om zo kosten te sparen. het geld hebben we idd achter de hand om het op te vangen mocht het wel nodig zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ik laat zelfs geen bloed meer prikken. De aatste keer kreeg ik daarvan, bovenop eigen risico, een rekening van 90 euro. Heel duidelijk gespecificeerd, dat wel. Paar eurootjes voor deze test, paar voor die test en een gigabedrag voor "het gebruik maken van een verpleegkundige en de prikruimte".
    De ziekenhuizen doen er alles aan om winst te draaien en hun "adviseurs" tonnen te betalen.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ik ben elk jaar en eigen risico van 360 euro, bedrag van dit jaar, kwijt. Ik heb nu al kosten die ik, naast het eigen risico, zelf moet betalen, die zijn relatief laag, maar als ik zou moeten bijbetalen voor fysio of zo, dat zou ik niet kunnen. Als ik fysio zou moeten hebben, zou ik een probleem hebben, want daar heb ik echt geen geld voor.

    BeantwoordenVerwijderen